GÜRSU ARAŞTIRMASI 22-6-2013

Mağara’nın nereden çıkacağı belli olmadığı gibi, ne zaman da çıkacağı belli olmaz. Bir nevi balık tutmaya benzer, mağara bulmak. Bu sefer istihbarat, birlikte Ayva ini belgeseli çektiğimiz, CH Prodüksiyon’dan Hasan Akbaş’tan geldi. Gürsu’da uzun bir mağara olduğu bilgisiyle, Gürsu belediyesi tarafından, araştırma için çağırılıyorduk. Edinilen bilgilere göre mağara oldukça uzundu. Daha önceki araştırmalarımızdaki, bir kısım söylemle benzerlikler içermesi nedeni ile, Gürsu bizi yeniden umutlandırdı. Hemen, hafta sonu faaliyet yapmaya karar verdik. CH Prodüksiyon tarafından da bu yeni mağara ile ilgili küçük bir belgesel çekilecekti.

Saat on’da Gürsu merkezde buluşup, Gürsu belediyesinden Recep Erol ile durum değerlendirmesi yapıyoruz. İstihbaratı veren kişiye ulaşmakta zorluk yaşıyoruz. Verilen bilgi karışık ve araştırma konuşunda şüpheye düşüyoruz. Sonrasında birkaç yere bakmaya karar vererek, saat on bir de yola çıkıyoruz.

İlk hedefimiz, yamaç paraşütü tesislerine yakın olan, biraz aşağısında yıkıntı şekilde tarihi bir kilisenin bulunduğu, mağara. Mağaraya, muhtemel kilisenin olduğu yere yakın olduğundan “Yer Altı Şehri” adı verilmiş. Mağaraya araçları bıraktığımız yerden, önce dik ama ağaçsız, daha sonra düz ama yoğun meşelikler arasından yürünüyor. Daha önceki deneyimlerimizi hemen hatırlıyoruz. Sıcak havaya, meşelerin bizde açtığı yaralar ekleniyor. Tam bir eğlence… Zorlu yürüyüşün sonunda, saat onüç’te mağaranın ağızındayız. Girişinden, doğal olduğu anlaşılan mağaraya, üç kişilik ekiple giriş yapıp, kısa sürede çalışmayı tamamlıyoruz. Mağara, küçük bir iniş ve küçük bir galeriden oluşuyor. Dönüşte yolu şaşırıyoruz, oradan buradan derken araçların yanına varıyoruz. Ama sıcak yüzünden bitkiniz.

İkinci hedefimiz, paraşütçülerin ikinci kalkış noktası olan, “Binlik Tepe” ye yakın. Aynı yolun devamından tepeye çıkılıyor. Kısa arayıştan sonra mağarayı buluyoruz. Saat üç oldu ve telefon ile Yamaç Paraşütü tesisinden gelen, yemek hazır çağırısı ile faaliyeti yarıda bırakıp, yemeğe doğru koşuyoruz. Sıcak gerçekten bizi yıldırdı. Yazın, yüksek yaylalarda mağara aramak, çok akıllıcaymış.

Tesiste bizi güzel bir yemek bekliyor. Belediye başkanımızın davetlisiyiz. Yorgunluk atmakla birlikte, yılgınız yerimizden kalkamıyoruz. Yemek boyunca ve sonrasında, “binlik tepeye daha sonra geliriz” söylemindeyiz. Saat on yedi otuzda, kendimi de şaşırtan bir şekilde “hadi mağaraya” diyorum. Ekip ikiye bölünüyor. Beş kişi mağaraya, diğer ekip üyeleri, yolda bir istihbaratının ağızına baktıktan sonra Bursa’ya dönmek üzere yola çıkıyoruz.

Yirmi dakika sonra girişe başlıyoruz. Mağaraya, yine üç kişilik ekiple giriyoruz. Mağara, bir öncekine göre, daha küçük bir giriş ve dar inişle başlıyor ve küçük yatay bir galeri ile sonlanıyor. Mağara’ya, bulunduğu yerden dolayı “Binlik Tepe” adını verdik. Hayalimizdeki istihbarat olmasa da, iki küçük mağarayı daha envanterimize katmanın mutluluğundayız. Meriç ve Yenal için güzel bir eğitim günü oldu. Yakın istihbaratın değerlendirmenin en güzel yanıysa, saat on dokuzda ev de olabilmek.

Belediye başkanımız Orhan Özcü’ye ve rehberimiz Recep Erol’a içten teşekkür ederiz.

MADBursa: Emrah Sınmaz, Attila Ülgen, Murat Soğucak, Meriç Şeyma, Yenal Yazıcı, Kadir Taştemir
CHProduksiyon: Hasan Akbaş, Sedat Çetin, Kadir
Gürsu belediye: Recep Erol