Ocak ayında, Gürsu’ya yaptığımız etkinlikte bölgede başka mağaralar olduğu bilgisine ulaşmıştık. Bilgiye göre, 730 m paraşüt kalkış pistinin doğusunda kalan kayalık tepelerde, kemikli mağara adında  ve 1100 m kalkış pisti güneyindeki yamaçlarda içinde ayı yaşadığı söylenen ikinci bir mağara bulunmaktaydı. Bu sefer yanımızda, Gürsu’lu doğa sporcularından Yücel var. Bize hem rehberik, hem de ekip arkadaşlığı yapacak.

Saat 9.45 de paraşüt pisti yakınına ulaşıyoruz. Doğudaki kayalık tepelere ( ikiz kuleler, ikiz kayalar ) kısa bir yürüyüşle varıyoruz. Kayalık bölgede yapılan kısa bir araştırmadan sonra mağaranın ağzını buluyoruz. Yan yana iki küçük mağara bulmamız güzel bir sürpriz oluyor.

Sabah saat 8.40 da buluşularak Bursa’dan yola çıkıldı. Saat 9.53 de Keles’te çorbaya oturduk. Öğrendik ki pazar günleri üç çorbacıdan 1 tanesi nöbetleşe açık oluyormuş. Harika…Saat 10.45 de Gelemiç’e ulaştık. Mehmet Çetin’in telefon nosunu kaybettiğimizden, evine yakın ilk karşılaştığımız köylüden telefonunu aldık. Uzun Mehmet’i arandıktan iki dakika sonra arabanın yanında hazırdı.

Meddah, bizim aynımızın köyde yaşayanı. Balığa gider, mağaraya girer, çadırla kamp atar… Mağara’ya giderken dere yanında rafting yapıldığını konuşuyoruz. Ne kadar gidiliyor diye sorduk, “buradan girdik…” diye yanıt alıyoruz. O kadar yani…

Sabah saat 8.30 da buluşuldu. İki grup halinde, yola çıkılıp saat 9 da Gürsu merkez postane önünde buluşuldu. Rehberimiz Recep Erol’u beklerken çorba olayına girildi. Daha sonra, belediye konsey binasının önünde rehberimizle buluştuk. Recep bey Belediyede Doğa Sporları Bölüm Sorumlusu olarak çalışıyor. Ayrıca yamaç paraşütü ile uğraşan Gürhav derneğinin de başkanlığını yürütüyor. Rehber sağlam, güvenlik sorunumuzda yok diye düşünüyoruz.

Saat 9.35’da Dışkaya köyüne doğru yola çıkıyoruz. Yokuş çıktığımızdan 10 km yolu saat 10.06 da tamamlayabiliyoruz. Kısa bir arayış ve köylülerden  yardım alarak, köyün hemen girişinde, sağdaki kayalık alanda, biraz yükseldikten sonra mağara ağzına ulaşıyoruz.Yeterli baretimiz olduğundan, zaman kaybetmemek için hep birlikte mağaraya girdik.  Rehberiniz bizi dışarıda beklemeye karar veriyor.

Kayapa mağarası, defineciler tarafından sıklıkla ziyaret ettiği, ancak neden ettiklerini anlayamadığımız, Bursa’nın merkezinde sayılabilecek küçük bir mağaradır. Mağara, internet araştırmasında defineci sitelerinde hazine aranması için hedef gösterilmektedir.

Şekerleme babından bu mağarayı haritalamaya karar verdik. Mağaranın yapısından çok, hikayesi daha ilginç. Yirmi yıl kadar  önce, bu civara sık gelen Hollandalı bir kişi öldürülmüş. Olay efsane gibi anlatılıyor. Faili meçhul bu olayın, civardaki hazine söylentileri ile de bağlantılı olduğu söyleniyor. Yakın zamanda, hazinecilerin mağarada jeneratör gazından boğulması da mağaraya hak etmediği bir ün sağlıyor.

Mağaraya ulaşım oldukça kolay oldu. Mağaraya yakın bir yerde aracımızdan inip bir süre dere yatağı boyunca yürüdük. Yol boyu, derenin sağ yanında sulama kanalı olduğunu düşündüğümüz, eski yapı dikkat çekiyor. Bu yol boyunca sayısız define kazısı yapılmış.

Etkinlik : Geyik Dağı MAD Yaz Araştırma Etkinliği
Etkinlik No: 36
Tarih: 29 Temmuz – 6 Ağustos 2010
Katılanlar: Attila Ülgen

14.05.2010 cuma, saat 21,30. Vücuda yayılmış rehavetle televizyon karşısında yayılmışken, acı çeken horoz sesli telefonum, çok acı çekiyormuşçasına çaldı. Gecenin huzur veren sessizliğini yırtarak parçaladı sanki. Gecenin bu saati hayra alamet değildi. Uludağ Üniversitesi Veteriner Fakültesi Farmakoloji Anabilim dalı Doçent Doktor Hasan Hüseyin Oruç’tu arayan. 16.05.2010 Pazar günü, daha önce Keles Gelemiç köyünde Kocasu Çandır deresi kanyonunda Rafting yaparken gördüğü, görüpte beğendiği, mağaralara keşif için gideceğini, benimde gelip gelmeyeceğimi soru. Hey hat kader ağlarını örüyordu. Bana’da sırt çantamı hazırlamak düşüyordu. Pazar sabahı saat 8,30 da Hasan Hüseyin Oruç, Necla Türemen, Attila Ülgen üçlüsü olarak Bursa’dan yola çıktık. Misi köyünde kısa keyifli bir kahvaltıdan sonra yolumuza devam ettik. Saat 10.00 Keles’te Gençlik spor ilçe Müdürü Fedai Din ve Belediye Memurlarından Erdinç Oğuz ile buluştuk. Birer çay içip, yiyecek bir şeyler aldık.10,30 da Gelemiç köyü’ne doğru yola çıktık.

14.05.2010 cuma, saat 21,30. Vücuda yayılmış rehavetle televizyon karşısında yayılmışken, acı çeken horoz sesli telefonum, çok acı çekiyormuşçasına çaldı. Gecenin huzur veren sessizliğini yırtarak parçaladı sanki. Gecenin bu saati hayra alamet değildi. Uludağ Üniversitesi Veteriner Fakültesi Farmakoloji Anabilim dalı Doçent Doktor Hasan Hüseyin Oruç’tu arayan. 16.05.2010 Pazar günü, daha önce Keles Gelemiç köyünde Kocasu Çandır deresi kanyonunda Rafting yaparken gördüğü, görüpte beğendiği, mağaralara keşif için gideceğini, benimde gelip gelmeyeceğimi soru. Hey hat kader ağlarını örüyordu. Bana’da sırt çantamı hazırlamak düşüyordu. Pazar sabahı saat 8,30 da Hasan Hüseyin Oruç, Necla Türemen, Attila Ülgen üçlüsü olarak Bursa’dan yola çıktık. Misi köyünde kısa keyifli bir kahvaltıdan sonra yolumuza devam ettik. Saat 10.00 Keles’te Gençlik spor ilçe Müdürü Fedai Din ve Belediye Memurlarından Erdinç Oğuz ile buluştuk. Birer çay içip, yiyecek bir şeyler aldık.10,30 da Gelemiç köyü’ne doğru yola çıktık.