Hafta içinde, Avdancık köyünden, Ömer Zeybel aracılığı ile, köydeki mağaranın, taş ocağı tarafından yok edileceği ve koruma için yardım istendiği bilgisi, başkanımız Attila Ülgen’e ulaştı. Avdancık mağarası, 1997 yılında MTA tarafından araştırılmış ve haritalanmıştı. Mağarayı tanımak ve koruma için yapabileceğimiz yardım konusunu değerlendirmek için hemen etkinlik yapmaya karar verdik.

Onbeş aralık pazar günü, üçü UMAST üyelerinden oluşan, yedi kişilik ekibimiz ve rehberimiz Ömer Zeybel ile birlikte, saat 10 da Avdancık köyündeydik. Avdancık, Bursa Osmangazi ilçesine bağlı merkez köylerden. Bursa’ya olan yakınlığı nedeniyle, ulaşım da oldukça kolay.

Eğitim, eğitim, eğitim… Bir yere kadar. Yenal’a söz verdiğim, dikey mağara girişi için, 2009 yılında araştırmasını yaptığımız, “sıcak mağara” ya bir eğitim faaliyeti planladım. Mağara, bu tür eğitimler için çok uygun. Hem ulaşımı kolay hem de küçük, ama güzel düden tarzında. Yıllardır bu mağarayı, eğitim mağarası yapalım diye başkanın kafasını ütüler dururum.

Uzun zamandır, planladığımız ve bir kez ertelemek zorunda kaldığımız ortak kaya çalışmasını, anlamlı bir günde, 29 ekim de gerçekleştirdik. Havanın da elverişli olması ile çalışma sabah saat 9 dan, akşam 17 ye kadar sürdü. Gündoğdu kayasında, temel SRT teknikleri çalışıldı. Genel olarak, katılımcılar hevesli ve başarılıydı. Çalışmanın en önemli sonucu, ekiplerin birbirlerini daha iyi tanıması ve kaynaşmasıydı. Nice ortak çalışmada birlikte olmak dileğimizle.

Yıllar sonra, bayram tatilinde Sivas’tayım. Dört yıl önce, dostum Ebuzer Bekar ile girişine baktığım mağara yada mağaralara faaliyet yapmak için güzel bir fırsat. İçinden küçük bir derenin geçtiği, giriş, sonrasında çöküntü alanı ile yüzeye açılan, daha sonra dikey birkaç inişle, alt seviyeden çıkışı olan bir mağarayı araştıracağımız düşüncesindeyim.

On dört ekim pazartesi sabahı, saat 9 da Ebuzer’in evinde buluştuk. Ekibimizin üçüncü üyesi, Sivas’ta üniversite öğrencisi olan Muhammet İkbal Kalın. Arkadaşları tarafından “Mika” diye çağırılıyor. Daha sonradan, Sivas’ta çeşitli doğa sporları ile uğraşan yeni ekip arkadaşlarıma, “Sivas’lı milis mağaracılar” adını verdim.

Üç kişilik ekibimiz ile evden yaptığımız yolculuk sadece 17 kilometre. Karşıyaka mahallesinden ve kayak evinden geçerek, eski Sivas-Kayseri yolundaki “Yoğun Yokuş” adı verilen bölgeye ulaşıyoruz. Dere akış yönündeki ilk mağaraya, saat onu çeyrek geçe girerek çalışmaya başlıyoruz.

Harmanköy kanyonu ve çevresi, Bursa’lı dağcıların, yaz aylarında sıklıkla gittiği bir bölgedir. Yıllar önce, BUDAK dağcılık klübünden bir üyenin, rehberlerle birlikte, dikey yatay özellikte bir mağaraya giriş yaptığını duymuştuk. Anlatılana göre mağara, ağzı kazılarak sonradan açılmıştı. Her ne yaptıysak, bu güne kadar, mağarayı bulabileceğimiz bir rehbere ulaşamamıştık.



Mağarayla ilgili bilgi, eski üyemiz Ertan Köseoğlu’ndan geldi. Bölgeye, Harmanköy doğumlu öğretim üyesi Sezgin Sarıkaya ile birlikte yaptığı bir gezide, mağaradan bahsedildiğini duymuş ve istihbaratı bize ulaştırmıştı. Onların aracılığı ile rehberimiz Nihat Irak’a ulaştık.

Mağaracı dövmesi zordur. Özellikle de, MAD’lı dövmesi…

“Siz kendi kendinize magaracilik oynamaga devam edin.Kisisel olarak neler basardigimi teknik dalis ile ilgili olanlar bilebilir ancak ozellikle MAD gibi dinazorlarin bulundugu bir kitle'den fazla birsey beklememek gereklidir.Neymis efendim kendimizi beyefendilere ispatlamamiz gerekiyormus.Unuttunuz mu soylediklerinizi.Sizler zavalli, beceriksiz ve yetersiz bir grup olarak yokolmaga mahkumsunuz...” Aziz Yiğiter (bkz. “[tmf_list] FW: Mağaracılık eğitim” yazışmaları…)

Aziz'e inat, çifter çifter, kendi yaptığı mağaracısını besleyen, dino Hakan… (aslında kullanım hatalıdır, dinazor değil, fosil olmalıdır.)


Benimkiler, Deniz ve Ulaş, Aziz'e nazar değimesin…

“Abi ne zaman Ayvaini’ne gideceğiz?” diyen çok olur. Hatta, yakın bir zamanda ücret ödeyip, bizimle mağaraya girmek isteyen bile oldu. Hadi, kalabalık gidelim diye faaliyet planladığımızda, belirlenen tarih yaklaştıkça, gelmekten vazgeçenlerle, ekip gittikçe küçülür. Yaz öncesi, mağarayı daha önce görmemiş üyelerimiz için, ayvaini yapalım dedik.

Mağara’nın nereden çıkacağı belli olmadığı gibi, ne zaman da çıkacağı belli olmaz. Bir nevi balık tutmaya benzer, mağara bulmak. Bu sefer istihbarat, birlikte Ayva ini belgeseli çektiğimiz, CH Prodüksiyon’dan Hasan Akbaş’tan geldi. Gürsu’da uzun bir mağara olduğu bilgisiyle, Gürsu belediyesi tarafından, araştırma için çağırılıyorduk. Edinilen bilgilere göre mağara oldukça uzundu. Daha önceki araştırmalarımızdaki, bir kısım söylemle benzerlikler içermesi nedeni ile, Gürsu bizi yeniden umutlandırdı. Hemen, hafta sonu faaliyet yapmaya karar verdik. CH Prodüksiyon tarafından da bu yeni mağara ile ilgili küçük bir belgesel çekilecekti.

Saat on’da Gürsu merkezde buluşup, Gürsu belediyesinden Recep Erol ile durum değerlendirmesi yapıyoruz. İstihbaratı veren kişiye ulaşmakta zorluk yaşıyoruz. Verilen bilgi karışık ve araştırma konuşunda şüpheye düşüyoruz. Sonrasında birkaç yere bakmaya karar vererek, saat on bir de yola çıkıyoruz.

Bahar ayının, temel düğüm ve döşeme teknikleri eğitimlerinden sonra, üçüncü eğitimi, Gündoğdu kayasında gerçekleştirdiğimiz SRT eğitimiydi. Eğitime MadBursa ve Umast üyeleri katıldı.

Sabah erken, gece kamp atan arkadaşlarımızla Gündoğdu kayasında buluştuk. Sisli ve bozuk hava nedeniyle çalışmayı iptal etmeyi tartıştıysak da, motive üyemiz İdris Hatipoğlu buna izin vermedi. Soğuk havaya karşılık çalışmaya başladık.

“Döşeme Teknikleri Eğitimi”, 2013 yılının ikinci eğitim etkinliği olarak planlandı.