SRT çalışmalarının klasik akışı; iniş, çıkış, bir de istasyon geçtin mi? tamamdır. Türkiye için makul, batılı mantığı ile oldukça yetersiz bir eğitim sürecinden sonra, yeni üye artık dikey mağaraya girmeye hazırdır. Küçük bir iniş, belki sonrasında biraz daha derin bir deneyim, ardından yaz faaliyeti gelir ve hizmet içi eğitimle işler akar gider. Mağaracı derinlere iner, yük taşır, çalışır. Sonuçta nasıl’ı bilir ama neye çıkıp indiği genellikle eksik kalır. Biraz şanslıysa, ilerleyen bir ekibe girebilmişse, bir iki istasyon çakmasına da izin verilir… Artık nedendir? bilemiyorum ama; bekli zaman azlığından, belki de eğiticilerin sabırsızlığından, ya da kayaya ve o güzelim boltlara kıyamamaktan, ama her zaman döşeme teknikleri eğitimi eksik kalır.